About
My name is Antonis Petras, from Athens, Greece. I write about Life and Love, and I create Art. I believe in Freedom of Expression and
Practical Equality.
My Philosophy is:
"What is Best for All,
is What is Best for One."
Η Νάταλι, μια πλούσια και κακομαθημένη διαφημίστρια, ανακαλύπτει τον αληθινό έρωτα στην τρυφερή αγκαλιά ενός αξιόπιστου ψεύτη. Η παράξενη περιπέτειά τους έχει έρωτες, ρομάντζα, φλερτ και χωρισμούς, έχει πάθη, νάζια, ίντριγκες και πειρασμούς, έχει κότερα, πισίνες, σαμπάνιες και χλιδή, έχει μίση, απάτες, αλήθειες… και κλείνει με αθωότητα το μάτι στην ζωή.
Βάζω σε 12ιντσο βινύλιο, ειδικής έκδοσης, το Coco από Parov Stelar με την φωνή της Barbara Lichtenauer. Όλα ξεκίνησαν πριν 12 χρόνια περίπου και ακόμα να τελειώσουν. Το όνομα μου είναι Ριχάρδος και αυτή είναι η ιστορία μου.
Αυτό το βιβλίο δεν είναι μια ερωτική ιστορία.
Είναι μια ιστορία για τον έρωτα.
Το δεύτερο χειρότερο βιβλίο που έχει εκτυπωθεί ποτέ!
Είναι τόσο απίθανο που πρέπει να το διαβάσεις.
Η Νάταλι είναι μια γυναίκα που τα αγοράκια
ξεχνούν να την συστήσουν στα κορίτσια τους.
Ένα θαυμάσιο λυρικό πυροτέχνημα,
βουτηγμένο στην ευδαιμονική αλκοόλη.
Αποδράστε Υπεύθυνα!
This book is a collection of poems, short texts and quotes about love and life. From romance to reality, and lyricism to sarcasm. The reader can explore alternative realms of words, and perhaps trace new dimensions of the world.
This book has nothing to do with dogmas, with the “absolute” truth, with ideas that can “save” humanity or a person – although it unveils some ethics and moral issues. This book, hopefully, will be used as a “source” of inspiration, as another perspective of things, and nothing more. The reader has the freedom of will to decide what is useful, in this book, and what is not.
Take a road trip.
You may discover yourself.
Η συλλογή περιέχει πολλά μικρά κείμενα – φράσεις από μια μεγάλη χρονική περίοδο, που ξεκινά το 1983 και τελειώνει το 2020. Προσπάθησα να κάνω μια ταξινόμηση / κατηγοριοποίηση αλλά κάθε απόφθεγμα είναι ουσιαστικά ένα αυτοτελές δημιούργημα. Απολαύστε Υπεύθυνα!
Η ζωή μου εξαρτάται από τα ουσιαστικά.
Αδιαφορώ, ποικιλοτρόπως, για τα επίθετα.
Είμαι πεισματικά ανορθόγραφος.
Τι να κάνω!
Χαρτογραφώ
Την ανθρώπινη
Γεωγραφία
Πνίγομαι
Στην γεωλογία
Των γραμμάτων
Γιατί ξέρω τον χρόνο
Να κάνω απογευματινή δροσιά
Και απαλές
Σιροπιαστές βροχές
Τι κι αν δεν στερεύουν τα δάκρυα
Εμείς θα τα βάλουμε σε ποτιστήρια
Και θα λούζουμε των ανθρώπων τις εποχές
Ξέχνα τον ουρανό
Δεν μπορείς να πετάξεις
Να βουτάς βαθιά στα νερά σου
Ακόμα κι αν πνιγείς, καρδιά μου
Με γοητεύει
Η απουσία σου
Η θάλασσα δεν είναι γαλάζια
Όταν λείπεις
Πότε θα σε φέρει
Ο Νοτιάς κοντά μου;
Ακόμα και τα χέρια μου
Είναι αλλιώτικα
Ποιο είναι το χρώμα
της μοναξιάς;
Ποια είναι η θάλασσα
του απαγορευμένου;
Η θάλασσα θρηνεί
Το αλάτι του ουρανού
Το ματωμένο
Έφυγε το χώμα
Χάθηκε η γη
Και του ήλιου το φιλί
Ανθίζει μαραμένο
Δίκοπο ανείπωτο φεγγάρι
Μαγική δυσμορφία εποχών
Κλεμμένη τραγωδία μαργαριτάρι
Διχασμός μυθικών εραστών
Πως μπορώ να αντέξω
Τον μαύρο θάνατο
Που θέλει να ξεφύγει
Από τον εαυτό του;
Να ρωτήσεις
Τις διακόσιες δεκαοκτώ ψυχές μου
Που λιώνουν το αλάτι
Στα καθαρά τους νερά
Η συλλογή περιέχει εκθέσεις από την Α’ Γυμνασίου (1983): «Το Μάθημα», «Λαϊκή Αγορά», «Παγωμένες Μέρες». Το κείμενο «Ο Φρεσκοβαμμένος Πίνακας» γράφτηκε το 1989 για μια φίλη που σπούδαζε στην Αγγλία. Το διήγημα «Ένα Ποτήρι Ακόμα» γράφτηκε το 1990 ως ένα γράμμα / ιστορία προς έναν φίλο που σπούδαζε στην Θεσσαλονίκη και δεν του το έστειλα ποτέ. Τα διηγήματα «Nunca» (στα ισπανικά σημαίνει: ποτέ), «Νέα Γη», «Ο Καθένας», «Η Αγαπημένη» γράφτηκαν το 1994 και αποτέλεσαν την έμπνευση για το πρώτο μουσικό άλμπουμ: «Infinite Blue». «Ο Μαχητής Της Αλήθειας» γράφτηκε το 1998-1999. Το «Για Να Σε Βλέπω» γράφτηκε το 2001. Τα διηγήματα «Σταγόνες» και «Το Τέλος Του Κόσμου», γράφτηκαν το 2010 και συμπεριλαμβάνονται στο μυθιστόρημα: «Τι Κάνουν Οι Ξανθές Όταν Είναι Μόνες». Το «Οι Μυρωδιές των Λουλουδιών» γράφτηκε το 2011. Και τέλος, το «Στην Χώρα Των Θαυμάτων», γράφτηκε το 2012 για μια παιδική φίλη που της αρέσουν τα παραμύθια!
Από πολύ μικρή ένιωθα σαν αντικείμενο, ακόμα νιώθω. Όλοι με χρησιμοποιούσαν στο Σπίτι, ακόμα το κάνουν, αυτός ήταν εξάλλου και ο μοναδικός κανόνας. Για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορώ να φέρω αντίρρηση. Ζω επειδή το αίμα μου έχει την ιδιότητα να αμύνεται γρήγορα, όλες οι πληγές μου επουλώνονται αστραπιαία. Με φωνάζουν Έμα. Ειρωνικό το ξέρω, αλλά ούτε εγώ δεν θα έβρισκα πιο ταιριαστό όνομα.
Η συλλογή περιέχει 394 «αφηρημένα» σχέδια που δημιουργήθηκαν, από τον Ιούνιο του 2015 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2019, στο iPad 1 της Apple με την εφαρμογή Bamboo Paper της Wacom, και με stylus Bamboo Alpha, επίσης της Wacom.
Οι φωτογραφίες μετατράπηκαν σε jpg στο Adobe Photoshop – χωρίς καμία άλλη επεξεργασία, οι γραμματοσειρές είναι όλες της Aka-Acid, ενώ η σελιδοποίηση έγινε στο Adobe InDesign.