29
Sep
2016
0

Βρέχει Ο Ουρανός Φράουλες

Ήρθα σε αυτή την Γη για δύο πράγματα:
Για τις φράουλες και το χαμόγελό σου.
Και ονειρεύομαι ότι είμαστε σε ένα ανοιξιάτικο δάσος.
Εγώ, μαζεύω άγριες φράουλες και στις δίνω.
Εσύ, τις κρατάς στα μικρά σου χέρια.
Χαμογελάς ευχάριστα αλλά δεν τις τρως.

Το ξέρω, δεν σου αρέσει η γεύση τους.
Μου λες: Είναι ξινές! Είναι όλες δικές σου.
Και αρχίζεις και μου τις πετάς με δύναμη!
Γελάμε και οι δύο και καθώς εγώ τις μαζεύω από το χώμα.
Μπροστά σου εμφανίζεται ένας λευκός μονόκερος.
Τα μάτια σου λάμπουν πιο πολύ και από τον ήλιο.
Ανεβαίνεις πάνω του και χαϊδεύεις την χαίτη του.
Έρχομαι και σου ξαναδίνω τα ζουμερά κόκκινα φρούτα.
Μου σφίγγεις απαλά το χέρι και ανεβαίνεις στα σύννεφα.
Καθώς απομακρύνεσαι τις αφήνεις να πέφτουν.
Βρέχει ο ουρανός φράουλες!

Πόσο όμορφη γίνεται η ζωή μας.
Όταν συνδυάζει το όνειρο με την πραγματικότητα.

You may also like

Συνουσία
Γνωρίζω Τον Εαυτό Μου
Ιερό Σώμα
Ψυχεδελική Χαοτική Διάσταση